درمجالی که برایم باقیست

باز همراه شمامدرسه ای می سازیم

که درآن همواره اول صبح

به زبانی ساده 

مهرتدریس کنند

وبگویندخدا 

خالق زیبایی

و سراینده ی عشق

آفریننده ی ماست

مهربانیست که مارابه نکویی دانایی زیبایی وبه خودمی خواند

جنتی داردنزدیک زیباوبزرگ

دوزخی داردبه گمانم کوچک وبعید

درپی سودانیست که ببخشدمارا

وبفهماندمان

ترس مابیرون ازدایره ی رحمت اوست

          -------------------

درمجالی که برایم باقیست

بازهمراه شمامدرسه ای می سازیم

که خردراباعشق

 علم رابااحساس

وریاضی راباشعر

 دین راباعرفان

همه راباتشویق تدریس کنند

لای انگشت کسی قلمی نگذارند

ونخوانندکسی راحیوان

 ونگویندکسی راکودن

ومعلم هرروزروح راحاضروغایب بکند

وبه جزایمان

هیچ کس چیزی راحفظ نبایدبکند

مغزهاپرنشودچون انبار

 قلب خالی نشودازاحساس

درسهایی بدهندکه به جای مغزدلهاراتسخیرکنند

ازکتاب تاریخ جنگ رابردارند

درکلاس انشاهرکسی حرف دلش رابزند

غیرممکن راازخاطره هامحوکنند

تاکسی بعدازاین بازهمواره نگوید:هرگز

وبه آسانی همرنگ جماعت نشود

زنگ نقاشی تکرارشود

رنگ رادرپاییز تعلیم دهند

قطره رادرباران

موج رادرساحل

زندگی رادررفتن وبرگشتن ازکوه

وعبادت رادرخدمت خلق

کاررادرکندو

وطبیعت رادرجنگل ودشت

مشق شب این باشد

که شبی چندبارهمه تکرارکنیم:

عدل-آزادی-قانون-شادی...

امتحانی بشودکه بسنجدمارا

تابفهمندچه قدر

عاشق وآگه و آدم شده ایم

                          ------------------

درمجالی که برایم باقیست

بازهمراه شما مدرسه ای می سازیم

که درآن آخروقت

به زبانی ساده

شعرتدریس کنند

وبگویند که تا فرداصبح

خالق عشق نگهدارشما 

                                                 .....کاشانی......