براي تو 4 (مهد كودك رفتن)

عزيزكم، امروز مي خوام برات از مهد رفتنت بگم، از ارديبهشت 89 بود كه قرار شد مهد بري براي دوروز تو هفته. كلي دنبال مهد كودك گشتم تا بالاخره قرار شد اين مهد كودك بري. روز اول كه گذاشتمت و اومدم سركار رو هيچوقت يادم نميره از شدت استرس حالت تهوع شديد داشتم تا اينكه ظهر مامان سوسن اومد دنبالت و رفتي خونه، ولي بالاخره دو تايي عادت كرديم، تو كه خيلي زود به مهد كودك دلبستي.از مهر 89 ديگه 5 روز هفته رو كامل تا  ساعت 4 ميموندي.

چه روزهايي بود كلي با خودم كلنجار رفتم تا مهد رفتن تو رو بپذيرم، البته الان خيلي خوشحالم كه با وجود مخالفت مامان سوسن گذاشتمت مهد. واقعا تاثيرات خوبي داشت باعث شد با بچه هاي ديگيه اي هم غير مهرشاد آشنا بشي و تو زمينه كار گروهي و بازي و نقاشي كلي پيشرفت كني. رفتارهاي اجتماعيت هم خيلي بهتر شده،‌البته ناگفته نمونه كه كمي هم شيطون شدي ولي در كل منافع مهد كودك رفتن خيلي بيشتر از نرفتنش بود.

حضور مهرشاد هم توي مهد خيلي به دلبستن تو كمك كرد و باعث شد مهدكودك برات دوست داشتني بشه.

الان كه فكر مي كنم، ميبينم تصميماتي كه يك مادر بايد براي بچه اش بگيرد خيلي سخت تر  از تصميماتيه كه براي خودش ميگيرد. پدر و مادر شدن حال عجيبي است، چقدر انسان رو بزرگ مي كنه و چقدر جالبه كه فكر مي كنيم كودكانمان را بزرگ مي كنيم ولي در واقع ما نيز با آنها بزرگ مي شويم.